Ur rekipe eus ar re wellañ en deus desket Gwendal e bro an dud a oar fiñval o begel. Ar re-se zo o chom etre ar bobl na zebr nemet ar c'hreun diwar ar bara ha meuriad an dud a zo blev dindan o zreid. N'ouzoc'h ket pelec'h emañ ? Un tamm pelloc'h eget bro an dud a c'hoari gant diñsoù ront, hag a-raok ar re a zebr ar plusk diwar ar vioù. Ac'hanta, digant ar bobl-se eo en deus desket ober soubenn ar vein, ur meuz saourus ! / Le jeune Gwendal arrive chez une famille de paysans et propose de leur concocter une soupe de pierres, recette qu'il tient de la tribu qui arrive à remuer le nombril ! Les paysans sont hébétés : ce garçon a l'air de connaître des histoires incroyables ! Oui, mais pour les entendre, ce serait encore mieux d'ajouter un chou à cette soupe. Et pourquoi pas une carotte... Ainsi qu'un poireau...